Η Νίσυρος, σε αντίθεση με τα άλλα ηφαιστειακά νησιά, διαθέτει πλούσια βλάστηση. Το πλούσιο ηφαιστειογενές έδαφος, συγκρατεί αρκετή υγρασία, γεγονός που κάνει τη γη ιδιαίτερα εύφορη και εύκολη την δενδροκαλλιέργεια της. Η γη της Νισύρου καλλιεργείται συστηματικά επί χιλιετίες. Ο άνθρωπος εκμεταλλεύτηκε τη γονιμότητα του εδάφους και αξιοποίησε την κάθε σπιθαμή.
Το έδαφος της Νισύρου, δεν είναι επίπεδο, αλλά έχει αρκετά μεγάλη κλίση γεγονός που δυσκόλεψε την καλλιέργεια της γης. Τη λύση έδωσαν οι αναβαθμίδες ή βαστάδια για τους κατοίκους. Οι πεζούλες-βαστάδια χτισμένες με πέτρα μετέτρεψαν το επικλινές έδαφος σε αλλεπάλληλα «σκαλοπάτια» καλλιεργήσιμης γης, τις «τάβλες». Υπολογίζεται πως με αυτό τον τρόπο καλλιεργούνταν 15-20 χιλ. στρέμματα, δηλαδή το μισό νησί.
Στις τάβλες θα συναντήσει κανείς κάποια κτίρια, τα «σπηλάδια». Είναι πέτρινα κτίσματα με ένα ή δυο δωμάτια που εξυπηρετούσαν διάφορες ανάγκες. Ήταν καταρχήν πρόχειρη κατοικία δίπλα στο χωράφι, ώστε να μην χρειάζεται ο γεωργός να πηγαινοέρχεται από το χωράφι στο σπίτι. Παράλληλα ήταν και αποθηκευτικός χώρος για τα εργαλεία και τη σοδειά, αλλά και για να αποστάζουν τη ρακί, να τυροκομούν ή να κάνουν οποιαδήποτε άλλη γεωργική δουλειά. Τα περισσότερα δέντρα της Νισύρου είναι ελιές, λεμονιές, αγραμυθιές, συκιές αμυγδαλιές και βελανιδιές. Μάλιστα οι τούρκοι από παλιά ονόμαζαν το νησί ινσιρλίκ, δηλαδή «συκονήσι». Την μεγαλύτερη παραγωγή η Νίσυρος την είχε στα αμύγδαλα. Οι ποσότητες παραγωγής όχι μόνο υπερκάλυπταν τις ανάγκες του νησιού αλλά ήταν και ένα εξαγώγιμο προϊόν. Από τις αμυγδαλιές πρίνοι κατασκευάζεται η τοπική σουμάδα ενώ το άφθονο αμύγδαλο χρησιμοποιούνταν και σε φαγητά όπως τη σκορδαλιά. Κάτω από τα δέντρα καλλιεργούνταν όλα τα υπόλοιπα και πρώτα απ’ όλα το κριθάρι, αντί του σιταριού. Δίπλα στα δημητριακά καλλιεργούνταν όλα τα όσπρια, ακόμη και τα ρεβίθια τα οποία αποτελούν τη βάση για αρκετά χαρακτηριστικά πιάτα, όπως τα «πιτθιά», ένα είδος κεφτέ με ρεβίθια. Σήμερα, η σταδιακή εγκατάλειψη της γεωργίας, με τη στροφή ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού στον τουρισμό, έχει πλήξει τις υπόλοιπες καλλιέργειες, ενώ τα δέντρα εξακολουθούν να κυριαρχούν στο τοπίο της Νισύρου, αφού με λιγότερες απαιτήσεις εξακολουθούν να παράγουν καρπούς.